از زمان به قدرت رسیدن اسلامگرایان در سال ۱۹۷۹ میلادی در ایران، ماهیت جمهوری اسلامی به مانعی بزرگ بر سر راه پیاده کردن سیاستهای ملی بر اساس تخصص فنی و مرجعیت علم و ارزیابیهای پژوهشمحور جهت برآوردن نیازهای اقتصادی و اجتماعی ایران تبدیل شده است.
عملکرد این ماهیت تأثیر بسزایی بر اقتصاد، صنایع، زیرساختها، توسعه اجتماعی، منابع طبیعی و محیط زیست داشته است؛ چنانکه آمال نسلهای آینده را در معرض تهدیدات جدی قرار داده است.
به حاشیه راندن مستمر جامعه علمی کشور و متخصصان و دانشگاهیان، و دور ساختن آنها از ساختار سیاستگذاری در چهار دهه گذشته تأثیرات مخربی بر همه جنبههای زندگی ایرانیان داشته است.
در حالی که توافق همگانی در همه جوامع دمکراتیک بر این است که سیاستِ درست بر اساس دانش و اطلاعات مبتنی بر واقعیتها و دادههای حقیقی تنظیم میشود، جمهوری اسلامی در ایران سیاستهای خود را بر پایه تعصبهای مذهبی تنظیم میکند که موجب فلج شدن جامعه و پسرفت در همهی جنبههای زندگی مردم گشته است.
ما متخصصان، مهندسان، دانشمندان محیط زیست، حقوقدانان، پزشکان، دانشمندان علوم انسانی و فنآوران عرصهی انرژی در صفوفی فشرده جمعی را تشکیل میدهیم که در عین حال که در رشتههای خودمان مورد احترام همکارانمان قرار داریم و همزمان متعهد به پژوهش موشکافانهی علمی هستیم، اهمیت نقش خود را نیز در بازگشت به مسیر رفاه و پیشرفت و مدرنیته به عنوان تنها راه رسیدن به جامعهی ایدهآل برای ایران درک کردهایم.
هدف ما همچنین ارتباط ایرانیان درون کشور با هموطنانشان در سراسر گیتی است.
برای نخستین بار در تاریخ ایران، ققنوس (پروژه فونیکس) به منظور یافتن راهحلهای نوین برای مقابله با مشکلات و چالشهای پیش روی ایران تشکیل شده تا متخصصان رشتههای پیچیده، از اقتصاد و علوم پایه تا علوم اجتماعی را در زیر یک چتر برای یک هدف متشکل سازد. این پروژه خواهان تسهیل در اشتراکگذاری اطلاعات و اعتلای نقش متخصصان برای مشارکت همگانی در روند توسعه سیاسی و رسیدن به دموکراسی در ایران است.
پروژه ققنوس به کارشناسان رشتههای مختلف کمک میکند تا به پیشرفت ایران در مسیر مدرنسازی جامعه، اقتصاد، صنعت و سیاست یاری برسانند. این هدف از راه تقویت گفتگوهای فراگیر و چندجانبه، ایجاد و گسترش روابط و تسهیل تفاهم و همگرایی از طریق رسانهها، نهادهای مردمی و گروههای کثرتگرا دنبال خواهد شد.
بعلاوه، ققنوس به دنبال توانمندسازی ایرانیان با ارائهی ابزار دانش نوین است تا بتوانند عملکردِ سیاستهای دولت را با معیارهای علمی بررسی کنند و فرآیند سیاسی و سیاستگذاران را در برابر مسئولیتهایشان و مردم پاسخگو بنمایند: یک گفتگوی چندجانبهی حیاتی که ضرورت عاجل و فوری برای تحقق یک ایران دمکراتیک است.